Ο οργανισμός ελέγχου των ναρκωτικών των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δεν συμμορφώνονται με μια διεθνή συνθήκη για τα ναρκωτικά που έχει συναφθεί εδώ και δεκαετίες, επειδή η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επιτρέπει παθητικά στις πολιτείες της χώρας να νομιμοποιήσουν την κάνναβη.
Ενώ η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου Ναρκωτικών του ΟΗΕ (INCB) έχει επικρίνει συστηματικά τις χώρες που επιτρέπουν τη θεσμοθέτηση της νομιμοποίησης της κάνναβης λόγω των υποχρεώσεών τους βάσει της Ενιαίας Σύμβασης του 1961 να διατηρήσουν την απαγόρευση, ένα τμήμα της νέας ετήσιας έκθεσης που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα ξεχωρίζει καθώς φαίνεται να απευθύνεται έμμεσα στις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες σε πολιτειακό επίπεδο στις ΗΠΑ.
“Σε Πολιτείες με ομοσπονδιακή δομή, μπορεί να προκύψει ένα ειδικό ζήτημα σε σχέση με το κατά πόσον η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη εάν μια ομοσπονδιακή οντότητα εφαρμόσει νομιμοποίηση, η οποία παραβιάζει τις συμβάσεις, ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει την εξουσία να υποχρεώσει την ομοσπονδιακή οντότητα να εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις”, αναφέρει η έκθεση.
Το INCB δήλωσε ότι η συνθήκη του 1961 επιτάσσει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να “θέτουν σε ισχύ και να εφαρμόζουν τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης στο έδαφός τους”, ανεξάρτητα από το αν έχουν ή όχι συνταγματικά ομοσπονδιακό σύστημα όπως στις ΗΠΑ.
Η σύμβαση ορίζει ότι “εκτός αν προκύπτει διαφορετική πρόθεση από τη συνθήκη ή αν ορίζεται διαφορετικά, μια συνθήκη δεσμεύει κάθε συμβαλλόμενο μέρος σε σχέση με ολόκληρη την επικράτειά του”.
“Η εσωτερική κατανομή των εξουσιών μεταξύ των διαφόρων επιπέδων ενός κράτους δεν μπορεί να επικαλεστεί ως δικαιολογία για τη μη εκτέλεση μιας συνθήκης”, διαβεβαιώνει, χωρίς να αναφέρεται άμεσα στη νομιμοποίηση σε επίπεδο πολιτείας στις ΗΠΑ συγκεκριμένα.
“Το Σχόλιο της Ενιαίας Σύμβασης για τα Ναρκωτικά, 1961, απαντάει στο ερώτημα αν ένα ομοσπονδιακό κράτος απαλλάσσεται από τις υποχρεώσεις του άρθρου 36, παράγραφος 1, της Σύμβασης, εάν δεν είναι σε θέση να θεσπίσει την απαιτούμενη ποινική νομοθεσία λόγω έλλειψης εξουσίας βάσει του ομοσπονδιακού του συντάγματος να το πράξει, πρέπει να απαντηθεί αρνητικά. Στο Σχόλιο σημειώνεται ότι η έλλειψη εξουσίας βάσει του ομοσπονδιακού συντάγματος δεν απαλλάσσει ένα συμβαλλόμενο μέρος από την υποχρέωση να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα, εάν τα κρατίδια ή οι επαρχίες που απαρτίζουν το εν λόγω ομοσπονδιακό κράτος διαθέτουν τις αναγκαίες εξουσίες”.
Ο πρακτικός αντίκτυπος αυτής της ανάλυσης είναι ασαφής, καθώς άλλα κράτη μέλη του ΟΗΕ, όπως ο Καναδάς και η Ουρουγουάη, έχουν νομιμοποιήσει ευθέως σε ομοσπονδιακό επίπεδο την κάνναβη για χρήση από ενήλικες, κατά σαφή αντίθεση με τη συνθήκη, χωρίς να έχουν υπάρξει διακριτές συνέπειες από το διεθνές όργανο.
Παραμένει όμως αξιοσημείωτο ότι ο διεθνής οργανισμός στηρίζεται στη διάταξη της συνθήκης που έχει ισχύ έξι δεκαετιών για να υπονοήσει ότι οι ΗΠΑ αποφεύγουν τα καθήκοντά τους να παραμείνουν σε συμμόρφωση, επιτρέποντας στις πολιτείες να νομιμοποιήσουν την κάνναβη για ψυχαγωγικούς σκοπούς χωρίς να λάβουν μέτρα επιβολής.
Το INCB δήλωσε ότι η πιο απλή αποποινικοποίηση της κατοχής χωρίς να επιτρέπεται η πώληση “μπορεί να θεωρηθεί σύμφωνη με τις συμβάσεις, εφόσον σέβεται την υποχρέωση περιορισμού της χρήσης των ναρκωτικών σε ιατρικούς και επιστημονικούς σκοπούς και υπό την προϋπόθεση ότι παραμένει εντός ορισμένων ορίων που θέτουν οι συμβάσεις”.
Όμως, το να επιτραπεί η πλήρης νομιμοποίηση της χρήσης από ενήλικες “έρχεται σε αντίθεση με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στις συμβάσεις για τον έλεγχο των ναρκωτικών”, αναφέρεται.
Εκτός από τη νομιμότητα της μεταρρύθμισης της κάνναβης βάσει του διεθνούς δικαίου, το συμβούλιο άσκησε μια σειρά από επικρίσεις κατά των εθνών που έχουν επιτρέψει τη νομιμοποίηση και κατά της κατανάλωσης μαριχουάνας γενικά.
Για παράδειγμα, υποστήριξε ότι “η αυξανόμενη διαθεσιμότητα και ισχύς των προϊόντων κάνναβης που διατίθενται στις παράνομες αγορές αποτελεί αυξανόμενο κίνδυνο για την υγεία”. Και η αδειοδότηση και η επέκταση των νόμιμων επιχειρήσεων κάνναβης “συνέβαλε στην ομαλοποίηση και τον ευτελισμό της χρήσης κάνναβης και, κατά συνέπεια, στη μείωση της αντίληψης της βλάβης που συνδέεται με την κατανάλωση κάνναβης”, ανέφερε.
“Οι εγκληματικές οργανώσεις που συνδέονται με την παράνομη παραγωγή και διακίνηση μεγάλης κλίμακας έχουν επωφεληθεί από την επέκταση της ζήτησης για κάνναβη. Η τάση αυτή αποτελεί μια αυξανόμενη πρόκληση για τη διεθνή κοινότητα, κυρίως για τα κράτη μέρη των διεθνών συμβάσεων για τον έλεγχο των ναρκωτικών, οι οποίες ορίζουν ότι, με την επιφύλαξη των διατάξεων των εν λόγω συμβάσεων, κάθε είδους χρήση ναρκωτικών πρέπει να περιορίζεται σε ιατρικούς και επιστημονικούς σκοπούς και ότι κάθε χρήση αντίθετη προς τις διατάξεις των συμβάσεων.
