Η ιστορία για το πως η κάνναβη μπήκε στον Νόμο περί ελεγχόμενων ουσιών του 1970 των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Η απαγόρευση της κάνναβης κρίθηκε αντισυνταγματική το 1969
Ίσως έχετε ακούσει για τον Timothy Leary, ο οποίος έγινε διάσημος για την πρωτοποριακή δουλειά του με το LSD – ενθαρρύνοντας ακόμη και τους μαθητές του στο Χάρβαρντ να πάρουν μέρος.
Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μετά τη σύλληψη του Timothy Leary, το 1965 για κατοχή κάνναβης, πήγε την υπόθεσή του μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο.
Στην υπόθεση Timothy Leary, εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ομόφωνα ότι ο νόμος της κάνναβης του 1937 παραβίαζε την Πέμπτη Τροποποίηση (το δικαίωμά για την αυτοδιάθεση).
Για περισσότερα από 30 χρόνια, ο Harry Anslinger και και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ναρκωτικών χρησιμοποιούσαν αυτήν τη νομοθεσία για να ποινικοποιήσουν την κάνναβη, να ρίξουν ανθρώπους στη φυλακή και, με αυτόν τον τρόπο, να επεκτείνουν τη χρηματοδότηση για το τμήμα τους.
Ο Anslinger και οι ακόλουθοι του, παραβίαζαν συστηματικά το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Ο νόμος περί ελεγχόμενων ουσιών του 1970
Η νίκη του Timothy Leary, δεν κράτησε βέβαια για πολύ. Το κογκρέσο αντικατέστησε το νόμο του 1937, με ένα νόμο περί ελεγχόμενων ουσιών που δημιούργησε το 1970. Στην ουσία αυτός ο νόμος απαγόρευε η περιόριζε ένα ευρύ φάσμα ναρκωτικών και τα κατηγοριοποίησε σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες.
Η λογική της καινούργιας αυτής νομοθεσίας ήταν να ενοποιήσει όλους τους ομοσπονδιακούς νόμους περί ναρκωτικών. Η κυβέρνηση του Νίξον πρόβαλε την κατάχρηση των ναρκωτικών ως το νούμερο ένα εχθρό της Αμερικής. Οπότε η λύση ήταν να φυλακίσει όλους αυτούς τους “κομμουνιστές” και “μαύρους¨χρήστες ναρκωτικών.
Για το Νίξον βέβαια τα ναρκωτικά δεν ήταν ποτέ θέμα απειλής. Ήταν καθαρά ένα πολιτικό ζήτημα. Οποιαδήποτε επιστημονική έρευνα είχε γίνει για την κάνναβη θάφτηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Όταν φτιάχνανε το νόμο για την κάνναβη δεν μπορούσαν να καταλήξουνε για το πως θα το χειριστούν. Για να επιλύσει το ζήτημα της κάνναβης ο Νίξον διόρισε την επιτροπή Shafer. Υπήρχαν τοποθετημένα κρυφά μικρόφωνα στο οβάλ γραφείο του Νίξον και κατέγραψαν όλη την συνομιλία. “Θέλω μία πολύ ισχυρή δήλωση εναντίον της κάνναβης, είπε ο Νίξον στον προϊστάμενο του προσωπικού του. Εννοώ μια δήλωση εναντίον της κάνναβης που απλώς θα κάνει πάταγο, συνέχισε ο Νίξον. Ξέρεις ότι αυτοί που ζητούν την νομιμοποίηση της κάνναβης είναι Εβραίοι; Ποιο είναι το θέμα του Χριστού με τους Εβραίους, τι συμβαίνει με αυτούς;;”
Ο Νίξον συνέχισε, “υποθέτω ότι οι περισσότεροι ψυχίατροι είναι Εβραίοι, ξέρετε υπάρχουν πάρα πολλοί, οι μεγαλύτεροι ψυχίατροι είναι Εβραίοι. Θέλω να καταστρέψω την κάνναβη και θέλω να το κάνω καλά. Θέλω να μου βρεις τρόπο να την διαλύσω.”
Ο βοηθός του προσωπικού διαβεβαίωσε τον Νίξον ότι η επιτροπή θα συναινούσε με την άποψη του. Άλλωστε ο Shafer είχε τα μάτια του στον διορισμό του στο ανώτατο δικαστήριο. Η επιτροπή Shafer εκείνη την εποχή αναφερόταν ως η εθνική επιτροπή για την κάνναβη και των απαγορευμένων ναρκωτικών ουσιών. Ξεκίνησαν λοιπόν μία σειρά από έρευνες, 50 εθνικές μελέτες, η επιτροπή επίσης επισκέφτηκε χώρες όπως την Ολλανδία, το Μαρόκο, το Αφγανιστάν, την Τζαμάικα για να μελετήσουν τις επιπτώσεις της κάνναβης σε αυτές τις διαφορετικές κοινωνίες.
Η τελική έκθεση τιτλοφόρησε στις αρχές του 1971, δημοσιεύτηκε σε τέσσερις τόμους που ξεπερνούσε τις 4000 σελίδες. Ονομάστηκε Marihuana: A Signal of Misunderstanding..
Μπορείτε να δείτε εδώ ολόκληρη την έκθεση.
Η έκθεση Shafer κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ποινικοποίηση της κάνναβης θα ήταν επιβλαβής και συνέστησε την αποποινικοποίηση για προσωπική χρήση.
Το συνολικό συμπέρασμα της επιτροπής ήταν πια ξεκάθαρο. Ο Νίξον τσατισμένος έθαψε την έκθεση και αγνόησε τις συστάσεις και κατηγοριοποίησε την κάνναβη μαζί με το LSD και την ψιλοκυβίνη, την ηρωίνη, την κοκαΐνη και άλλες ουσίες.
Ήδη στο Ισραήλ ήταν σε εξέλιξη ιατρική έρευνα που τεκμηρίωνε την χρήση της κάνναβης ως φαρμάκου κατά τη διάρκεια των χιλιετιών και τόνιζε την ασφάλεια της χρήσης της κάνναβης. Δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που η πολιτικοί το έπαιζαν γιατροί λαμβάνονται σημαντικές πολιτικές αποφάσεις που θα επηρέαζαν την δημόσια υγεία
Με αυτό τον τρόπο οι ενέργειες του δείξουν οδήγησαν στην παραπληροφόρηση του κοινού και την ποινικοποίηση της κάνναβης που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο.
Από το 1971 έως και σήμερα η Αμερική έχει ξοδέψει περισσότερο από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια για την πάταξη των ναρκωτικών. Είναι ο λεγόμενος πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών. Ακόμη και σήμερα ο αμερικανικός προϋπολογισμός διαθέτει 35, 7 δισεκατομμύρια δολάρια για την πάταξη των ναρκωτικών.
Το 2019 συνελήφθησαν 540,560 άτομα στην Αμερική από το οποίο το 92% ήταν για απλή κατοχή ναρκωτικών ουσιών. Ουσιαστικά γινότανε κάθε 58 δευτερόλεπτα μία σύλληψη για κάνναβη. Από το 1980 οι αμερικανικές φυλακές αύξησαν τον πληθυσμό τους κατά 800%!
Οι μαύροι έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες για να συλληφθούν για κατοχή κάνναβης. Σε μερικές πολιτείες μάλιστα το ποσοστό αυξάνεται σε εννιά φορές περισσότερες πιθανότητες.
Όχι μόνο καταστράφηκαν ανθρώπινες ζωές κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου αλλά και τα ποσά που ξοδεύτηκαν ήτανε ιλιγγιώδη. Η νέα πολιτική της Αμερικής για νομιμοποίηση της κάνναβης καθώς και άλλων ναρκωτικών, βάζει ουσιαστικά στο κάδρο μια νέα πολιτική για τον 21ο αιώνα. Με γνώμονα την πρωτοπορία της Αμερικής, του Καναδά, του Ισραήλ καθώς και άλλων χωρών όπως η Ουρουγουάη χαράζεται μία νέα στρατηγική και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι τυχαία η πρώτη διαβούλευση από την ευρωπαϊκή επιτροπή που έγινε πριν λίγες μέρες.
Με πληροφορίες από το βιβλίο Brave New Weed.
