Στα τέλη Μαρτίου, μια περίεργη υπόθεση εμφανίστηκε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Γερμανίας (το Bundesgerichtshof. Οι πωλητές τσαγιού κάνναβης κατηγορήθηκαν από την πόλη Braunschweig για την πώληση ανθών κάνναβης και φύλλων που χρησιμοποιήθηκαν για παρασκευή τσάι και καταδικάστηκαν τον Ιανουάριο από περιφερειακό δικαστήριο βάσει νόμων περί εμπορίας ναρκωτικών.
Ωστόσο, το Bundesgerichtshof αποφάσισε, σε αντίθεση με το περιφερειακό δικαστήριο, ότι ο γερμανικός νόμος για τα ναρκωτικά δεν «απαγορεύει γενικά» την πώληση ανθών κάνναβης και φύλλων για ανθρώπινη κατανάλωση. Περαιτέρω, ανέτρεψαν την καταδίκη με το επιχείρημα ότι το περιφερειακό δικαστήριο δεν αποφάνθηκε πλήρως εάν οι κατηγορούμενοι πούλησαν σκόπιμα τα προϊόντα τους για να προκαλέσουν ζημιά. σε ανθρώπους. Η πώληση ανθών κάνναβης για χρήση τσαγιού είναι νόμιμα στην ευρωπαΐκή ένωση μιας και δεν υπάρχει κίνδυνος δηλητηρίασης.
Αυτό το ζήτημα εγείρει ερωτήματα για το πως η ευρωπαΐκή ένωση χειρίζεται την κάνναβη. Αν λάβουμε υπόψη τις παγκόσμιες εξελίξεις στον τομέα της κάνναβης, η Ευρώπη βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα. Αντί να προωθήσει και να ακολουθήσει πολιτικές όπως της Αμερικής, βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο για το αν θα πρέπει η βιομηχανική κάνναβη να πωλείται ή όχι. Αυτό δείχνει την σύγκρουση μέσα στην ευρωπαΐκή ένωση, η οποία δεν αφήνει να προχωρήσουν ριζοσπαστικές πολιτικές.
Επίσης εδώ υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ζήτημα για το πως η κάνναβη θα ενταχθεί σαν novel food. Και επιπλέον, παρόλο που, τεχνικά, το τσάι κάνναβης περιλαμβάνει μια διαδικασία «εκχύλισης» – δηλαδή την διάλυση κανναβινοειδών σε ζεστό νερό για κατάποση – αυτό εγείρει το ζήτημα του Novel Food, που από ότι φαίνεται η ευρωπαϊκή ένωση το καθυστερεί εσκεμμένα.
Η αλήθεια είναι ότι τέτοιου είδους αγωγές είναι διαδεδομένες σε ολόκληρη την Ευρώπη Ένωση έως ότου υπάρξει συντονισμένη πολιτική – και σε αυτό το μέτωπο της κάνναβης. Προς το παρόν λόγω της πανδημίας έχουν καθυστερήσει οι λήψεις αποφάσεων οι οποίες θα σηματοδοτούσαν την νέα εποχή της κάνναβης στην ευρωπαϊκή ένωση.
